Συνεχίζονται και αυτή τη σχολική χρονιά τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νεοδιοριζόμενοι (αναπληρωτές και μόνιμοι) εκπαιδευτικοί με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, αλλά και εκπαιδευτικοί γονείς ή νόμιμοι κηδεμόνες ατόμων με βαριές αναπηρίες, αναφορικά με τις τοποθετήσεις τους σε σχολικές δομές. Η ΕΣΑμεΑ τα επισημαίνει με επιστολή της (επισυνάπτεται) στον υπουργό Παιδείας Κ. Πιερρακάκη. 

Νεοδιορισθέντες εκπαιδευτικοί με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, εκπαιδευτικοί που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με βαριά αναπηρία (γονείς ή νόμιμοι κηδεμόνες), συνεχίζουν να είναι υποχρεωμένοι να παραμείνουν στον τόπο διορισμού τους για χρονικό διάστημα τουλάχιστον 2 σχολικών ετών, πριν ζητήσουν μετάθεση, πάρα τις διαμαρτυρίες του αναπηρικού κινήματος τα τελευταία χρόνια.

Σύμφωνα με το άρθρο 42 του Ν.4722/20, οι νεοδιοριζόμενοι εκπαιδευτικοί που ανήκουν στις ειδικές κατηγορίες μετάθεσης και εφόσον διαθέτουν πιστοποιητικό αναπηρίας από τα ΚΕΠΑ, δύνανται να αποσπώνται, πλην όμως τα έτη της απόσπασης δεν υπολογίζονται στα απαιτούμενα 2 έτη με τα οποία κατοχυρώνουν δικαίωμα μετάθεσης. 

Η προαναφερόμενη ρύθμιση δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στους νεοδιοριζόμενους εκπαιδευτικούς με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, αλλά και στους εκπαιδευτικούς που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με βαριές αναπηρίες:

•    ΠΩΣ θα κάνει τις τακτικές μεταγγίσεις του ένας εκπαιδευτικός με θαλασσαιμία εάν τοποθετηθεί σε απομακρυσμένο μέρος, μακριά από την ΕΞΙΔΕΙΚΕΥΜΕΝΗ μονάδα που τον παρακολουθεί; 

•    ΠΩΣ θα υπηρετήσουν εκπαιδευτικοί με χρόνια πάθηση μακριά από την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη; 

•    ΠΩΣ θα αντιμετωπιστούν οι δυσμενείς επιπτώσεις που προκύπτουν στη ζωή παιδιών με βαριές αναπηρίες που θα απομακρυνθούν από το οικείο περιβάλλον τους και τις δομές που παρακολουθούν εξειδικευμένα προγράμματα αποκατάστασης ή/και διημέρευσης-ημερήσιας φροντίδας εξαιτίας της τοποθέτησης των εκπαιδευτικών γονέων ή κηδεμόνων τους σε άλλες απομακρυσμένες περιοχές, που στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν υπάρχουν αντίστοιχων υπηρεσιών δομές κ.ο.κ.; 

Επιπλέον, με την παρ. 5 του άρθρου 62 που Ν.4589/2019, οι γονείς–εκπαιδευτικοί μπορούν να πάρουν μόνο απόσπαση και όχι μετάθεση, αγνοώντας προφανώς ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα τέκνα τους με αναπηρίες ή/και χρόνιες παθήσεις, δε διαρκούν μόνο για ένα έτος.

Επιπρόσθετα και με την Υ.Α 104627/ΓΔ5/10-08-2020, που αφορά στις τοποθετήσεις των αναπληρωτών, για τους εκπαιδευτικούς που είναι γονείς ή έχουν στην φροντίδα τους άτομα με βαριά αναπηρία, δεν λαμβάνεται υπόψη καθόλου η αναπηρία του προστατευόμενου τέκνου-ατόμου με βαριά αναπηρία ή και χρόνια πάθηση.

Η σταδιακή κατάργηση όλων των ευεργετικών διατάξεων που είχαν προβλεφθεί, στο πλαίσιο των εύλογων προσαρμογών στην εργασία- για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι εν λόγω κατηγορίες εκπαιδευτικών στις τοποθετήσεις τους σε σχολικές δομές, οι οποίες τους προστάτευαν ώστε να μην τοποθετούνται σε απομακρυσμένα και δυσπρόσιτα μέρη, διευκολύνοντάς τους στην άσκηση των καθηκόντων τους στην εκπαίδευση, έχει επιφέρει τεράστια προβλήματα και δυσκολίες στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία, αλλά και στην οικογενειακή τους ζωή και καθημερινότητα και έχει τους έχει οδηγήσει σε απόγνωση. 

Επιπρόσθετα, παρατηρείται πανσπερμία νομοθετικών διατάξεων, οι οποίες ισχύουν για τις τοποθετήσεις, τις αποσπάσεις και τις μεταθέσεις, ανάλογα με την κατηγορία αναπηρίας ή και τα ποσοστά αναπηρίας, με αποτέλεσμα για κάποιες κατηγορίες αναπηρίας να ισχύουν διαφορετικές ρυθμίσεις στις αποσπάσεις και διαφορετικές στις μεταθέσεις.