Στο πλαίσιο της επίσκεψής του σε Ισραήλ και Παλαιστίνη, με την ιδιότητα του προέδρου της Euromed Follow-Up Committee (Επιτροπή Παρακολούθησης της Ευρωμεσογειακής Συνεργασίας της Κοινωνίας των πολιτών) της ΕΟΚΕ, ως μέλος αντιπροσωπείας της ΕΟΚΕ με επικεφαλής την πρόεδρό της Christa Schweng, ο πρόεδρος της ΕΣΑμεΑ και του EDF Ιωάννης Βαρδακαστάνης επισκέφτηκε το Yad Vashem, το Παγκόσμιο Κέντρο Μνήμης του Ολοκαυτώματος, στην Ιερουσαλήμ, την Τρίτη 7 Φεβρουαρίου.

Για τον πρόεδρο της ΕΣΑμεΑ κ. Βαρδακαστάνη επρόκειτο για ένα προσκύνημα: «Η επίσκεψή μας στο Yad Vashem είναι μια εμπειρία ζωής, ένα προσκύνημα. Τα άτομα με αναπηρία ήταν τα πρώτα θύματα του φασισμού - ναζισμού μαζί με τους Ρομά, ανάπηροι κατέστησαν εκατοντάδες χιλιάδες εχθροί του φασισμού - ναζισμού, για να ακολουθήσει αυτό το έγκλημα ενάντια εκατομμύρια των Εβραίων. Τα άτομα με αναπηρία δεν αφήνουμε την Ιστορία να ξεχαστεί. Στέκομαι σε αυτό το σημείο του κόσμου αναλογιζόμενος τα εκατομμύρια παράλογων και άδικων θανάτων. Ο μόνος τρόπος δικαίωσής τους είναι να μείνει ζωντανή η μνήμη τους και να μη σταματήσει ποτέ ο αγώνας για δικαιοσύνη, ισότητα και ελευθερία»!

Επιπρόσθετα η αντιπροσωπεία της ΕΟΚΕ πήρε μέρος σε πλήθος συναντήσεων με αξιωματούχους και εκπροσώπους οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών τόσο από το Ισραήλ όσο και από την Παλαιστίνη. Φωτογραφίες από τις συναντήσεις στα social media της ΕΣΑμεΑ. 

Πρόγραμμα συναντήσεων

7 Φεβρουαρίου, Ιερουσαλήμ 

• Συνάντηση με τον Εκπρόσωπο της ΕΕ στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη Sven Kühn von Burgsdorff

• Επίσκεψη στο Yad Vashem, Παγκόσμιο Κέντρο Μνήμης του Ολοκαυτώματος, Ιερουσαλήμ

• Συνάντηση με θέμα την πολιτική και κοινωνικοοικονομική κατάσταση στο Ισραήλ καθώς και τα δικαιώματα των Παλαιστινίων εργαζομένων στο Ισραήλ και στις σχέσεις της PGFTU (Παλαιστινιακή Γενική Ομοσπονδία Συνδικάτων) με τους κ.κ. Peter Lerner και Avital Shapira Shabirow, γενικό γιευθυντή και διευθυντή του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της Ομοσπονδίας Εργατών του Ισραήλ και με τον κ. Dan Catarivas, γενικό διευθυντή του Τμήματος Εξωτερικού Εμπορίου και Διεθνών Σχέσεων της Ένωσης Κατασκευαστών του Ισραήλ

8 Φεβρουαρίου, Ραμάλλα

• Συναντήσεις με εκπροσώπους του Παλαιστινιακού Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου (PESC), συμπεριλαμβανομένου του Dr Ahmad Majdalani, υπουργό Κοινωνικής Ανάπτυξης Παλαιστίνης και πρόεδρο του PESC

• Συνάντηση με τον Dr Ahmad Majdalani, υπουργό Κοινωνικής Ανάπτυξης Παλαιστίνης και πρόεδρο του PESC

• Συνάντηση με τον κ. Khalid Al-Esseily, υπουργό Εθνικής Οικονομίας Παλαιστίνης

• Συνάντηση με παλαιστινιακές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών

9 Φεβρουαρίου Τελ Αβίβ

• Συνάντηση με τον Επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της ΕΕ στο Ισραήλ Dimiter Tzantchev

• Συνάντηση με ισραηλινές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών

• Συνάντηση με τον Arnon Bar-David, πρόεδρο της Γενικής Ομοσπονδίας Εργατών του Ισραήλ

• Συνάντηση με τον πρόεδρο και μέλη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής του Ισραήλ (ESCI)

• Συνάντηση με τον Dr Ron Tomer, πρόεδρο της Ένωσης Κατασκευαστών του Ισραήλ

Ολοκαύτωμα και άτομα με αναπηρία

Ο πόλεμος, εισηγήθηκε ο Αδόλφος Χίτλερ, «είναι η καλύτερη περίοδος για την εξάλειψη όσων πάσχουν από ανίατες ασθένειες». Τα άτομα με αναπηρία θεωρήθηκαν «άχρηστα (Lebensunwertes Leben)» για την κοινωνία, αποτελούσαν απειλή για τη φυλετική καθαρότητα των «Αρίων» και, εντέλει, δεν τους άξιζε να ζουν. Στις αρχές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, άτομα με αναπηρία ή ψυχικές παθήσεις στοχοποιήθηκαν για εξολόθρευση στο πλαίσιο του προγράμματος που οι Ναζί ονόμασαν «T-4» ή πρόγραμμα «ευθανασίας».

Το «πρόγραμμα ευθανασίας» απαιτούσε τη συνεργασία πολλών Γερμανών γιατρών, οι οποίοι εξέταζαν τους ιατρικούς φακέλους των ατόμων με αναπηρία σε ιδρύματα για να προσδιορίσουν ποια θα έπρεπε να φονευτούν. Οι γιατροί επίσης επέβλεπαν τις δολοφονίες. Οι καταδικασμένοι μεταφέρονταν σε έξι ιδρύματα στη Γερμανία και την Αυστρία, όπου εκτελούνταν σε ειδικά κατασκευασμένους θαλάμους αερίων. Τα βρέφη με αναπηρίες και τα μικρά παιδιά δολοφονούνταν με ένεση που περιείχε θανατηφόρα δόση ή αφήνονταν να λιμοκτονήσουν. Τα σώματα των θυμάτων αποτεφρώνονταν σε μεγάλους φούρνους που ονομάζονταν κρεματόρια.

Παρά τις δημόσιες διαμαρτυρίες το 1941, οι ηγέτες των ναζί συνέχισαν κρυφά το πρόγραμμα αυτό καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου. Από το 1940 έως το 1945 δολοφονήθηκαν περίπου 270.000 άτομα με αναπηρίες.

Το πρόγραμμα T-4 αποτέλεσε πρότυπο για την κατοπινή μαζική εξολόθρευση Εβραίων, Ρομά, κομμουνιστών και άλλων σε στρατόπεδα που διέθεταν θαλάμους αερίων, τα οποία οι Ναζί ίδρυσαν το 1941 και το 1942. Το πρόγραμμα επίσης χρησίμευσε ως τόπος εκπαίδευσης για τα μέλη των SS που επάνδρωσαν αυτά τα στρατόπεδα.